Μόνη χαρά ας υπάρχει αυτή που προέρχεται από την κούραση και τις θλίψεις για την απόκτηση της αιώνιας ζωής. Αλλά και αυτοί που πράττουν δίκαια, γεμίζουν αληθινή χαρά, όταν προχωρούν με το έργο τους προς τον σκοπό τους, ενώ η ψυχή τους μένει ατάραχη και γαλήνη απλώνεται σ’ αυτήν.
Δέν θά δώσουμε λόγο στόν Θεό μόνο γιατί δέν πράξαμε τό κακό, ἀλλά καί γιατί δέν πράξαμε τό καλό, δέν ἀγαπήσαμε τρυφερά τήν ἀρετή.
“Τώρα που ήλθαν πολλές θλίψεις πάνω σου, μην αποκάμεις, μην ολιγοψυχήσεις, μην απελπίζεσαι, αλλά σήκω επάνω, ανορθώσου,
και προπαντός ήλπισε, γιατί στον καιρό του πόνου η προσευχή σου γίνεται περισσότερο αγία, και η ευλογία του Θεού μεγαλύτερη.”
Να σκέφτεσαι πάντα πως είσαι μισητός, φτωχός, τυφλός και γυμνός χωρίς τον Θεό και πως ο Θεός είναι τα πάντα για σένα. Αυτός είναι η δικαιοσύνη σου, ο αγιασμός σου, ο πλούτος σου, η αμφίεσή σου, η ανάσα σου, η ζωή σου, τα πάντα.